(c) Anne Deknock
De Brusselse regering wil de winteropvang in Haren heropenen. Het opvangcentrum had al een maand verlenging gekregen tot en met 30 april en zou dan definitief de deuren sluiten. De Brusselse regering denkt daar duidelijk anders over, en wil het opvangcentrum nu opnieuw openstellen. Ze haalt daarvoor een morele verantwoordelijkheid aan.
Het is inderdaad moreel onverantwoord dat mensen hun toevlucht zouden moeten zoeken in openbare ruimtes zoals stations en parken. Enkele honderden vluchtelingen doen dat. Maar dat is hun keuze, want het kan ook anders. Ze weigeren pertinent de aangeboden oplossing: asiel aanvragen. Wie dat doet, krijgt meteen opvang volgens het zogenaamde bed-bad-brood-principe. En dus hoeven ze de nacht niet buiten door te brengen.
Voor alle duidelijkheid: niemand wil mensen - ongeacht hun verblijfsstatuut - op straat zien slapen. Dat strookt niet met de solidaire waarden van onze samenleving. Maar wat als het een gevolg is van een beslissing die deze vluchtelingen zelf hebben genomen? Of niét hebben genomen? Al deze mensen krijgen herhaaldelijk voldoende informatie over de oplossingen die de regering biedt, maar de overheid kan niemand dwingen om asiel aan te vragen. Illegaliteit is dus een keuze.
Zoals staatssecretaris Theo Francken het al zei: de knuffelpolitiek voor illegale vluchtelingen moet stoppen. De verschillende overheidsdiensten, het middenveld en de vluchteling -die-eigenlijk-naar-Engeland-wil zullen hoe dan ook moeten samenwerken. In een delicate en gevoelige materie als deze dient men hart en verstand van elkaar te scheiden. Gestructureerde oplossingen zullen voor iedereen - in de eerste plaats de vluchtelingen - meer opleveren dan medelijden.
De politie negeert het probleem intussen al meer dan een jaar door elke medewerking te weigeren. De treinreizigers voelen zich met de dag onveiliger en het station Brussel-Noord wordt herschapen tot een verpauperde, onveilige buurt.
De Brusselse regering denkt de oplossing elders gevonden te hebben: in de portefeuille van de federale regering. Dat is het probleem voor zich uitschuiven - en wij gaan daar niet in mee. Deze regering voert sinds haar aantreden een correct en humaan asiel- en migratiebeleid: mild voor degenen die het nodig hebben en strikt voor wie niet in aanmerking komt. Dit stelsel verdient respect. Zoniet wordt het dweilen met de kraan open: wil Brussel werkelijk een rechtstreekse migratie mogelijk maken tussen Italië en het Verenigd Koninkrijk?
Daarom zeggen wij: maak van de illegale transmigranten geen speelbal in een electoraal spel dat enkel op emotie drijft en misleidt. Creëer geen fout verwachtingspatroon, maar bejegen hen als mensen met een keuze én een verantwoordelijkheid.
