Staatssecretaris Wathelet verwijt N-VA het veroorzaken van het aanzuigeffect voor vreemdelingen

Mijn vragen aan Staatssecretaris Wathelet naar de exacte planning van zijn ontradingscampagnes in Kosovo begin deze maand weekten gisteren blijkbaar enkele onderhuidse frustraties los. Nadat hij mijn vraag beknopt beantwoordde kon hij het spijtig genoeg niet nalaten om zijn persoonlijke mening te laten interfereren in zijn betoog… Net zoals hij eerder op de dag al in de media deed.

Ontradingscampagnes

Tijdens de commissie Binnenlandse Zaken vroeg ik de Staatssecretaris, naar aanleiding van de door hem gevoerde ontradingscampagnes in Kosovo, om een overzicht van de door hem geplande ontmoetingen, zijn concrete acties en gesprekken. En belangrijker: of er aanwijzingen zijn dat de campagne het gewenste effect zou hebben.

Hij verduidelijkte dat hij in hoofdzaak het imago van ons land in het buitenland wilde herstellen middels gesprekken met verschillende ministers en burgemeesters en verklaringen in de pers, die snel werden opgenomen door de lokale bevolking. Daarnaast ontmoette hij 4 contactpersonen die in de toekomst de identiteit van Kosovaren die om economische redenen asiel willen aanvragen in België zullen doorspelen aan de Belgische asielinstanties. Zo weten die laatsten onmiddellijk welke aanvragen prioritair moeten worden behandeld.

Na de campagne…

Verder zal deze campagne gevolgd worden door concrete acties: aanvragen uit Kosovo zullen door het Commissariaat Generaal voor Vluchtelingen en Staatslozen (CGVS) – dat extra personeel krijgt - binnen de 2 maanden worden afgehandeld en er zal gewerkt worden aan het terugkeerbeleid. Om dit laatste te realiseren zal er op 12/05 een readmissie-akkoord met Kosovo ondertekend worden. Allemaal positieve intenties, die hopelijk snel een effect op de hoge instroom van Kosovaarse aanvragen zullen hebben (In maart vroegen 442 Kosovaren, Serviërs en Macedoniërs asiel in ons land, ofwel ¼ van alle aanvragen tegenover 280 in dezelfde periode vorig jaar (N-VA, 06/04/2011)).

“Aanzuigeffect…

Helaas besloot de Staatssecretaris zijn betoog met een sneer naar de N-VA. Ons land staat, ondermeer in Kosovo, bekend als “paradijselijk oord, waar men vreemdelingen met open armen ontvangt”. Inderdaad, het scheefgetrokken imago dat vreemdelingen hebben van België lokt heel wat gelukszoekers naar hier. Toch dient gezegd dat dit beeld enkel te wijten is aan pure feiten: de collectieve regularisatiecampagne, de hotelopvang en de dwangsommen aan Fedasil… Ofwel het asiel- en migratiebeleid waar Staatssecretaris Wathelet deels voor bevoegd is.

---is de schuld van N-VA”

Dit wilde hijzelf echter niet gezegd hebben. Hij schreef de huidige opstoot van asielaanvragen toe aan persberichten over “het zogenaamde regulariseren van criminelen en het volledig ontbreken van een verwijderingspolitiek”. Daarmee doelde hij op elementen aangekaart door mezelf en mijn N-VA collega’s.

Wantoestanden in beleid

Hij vergeet echter dat het aanzuigeffect al jaren een feit is, en dat het gevoed wordt door de situatie in ons land zelf, niet door de berichtgeving hierover. In België is het helaas zo dat er gebrek is aan een degelijk terugkeerbeleid (Daniel Bacquelaine, Kamerfractie MR onderstreepte dit vandaag nog in La Libre Belgique: “c’est que je reproche au CDH [..] et au secrétaire d’état Courard, c’est de ne pas organiser des retours dès que la demande est refusée [..] c’est Joëlle Milquet qui a eu une interprétation extrêmement laxiste des critères de régularisation, et c’est cela qui entretient l’appel d’air”) en dat er een instructienota bestaat die criminelen niet automatisch van regularisatie uitsluit. Dit ZIJN de grote gaten in het asielbeleid.

Toch zint het de Staatssecretaris blijkbaar niet dat het parlement zijn taak naar behoren uitvoert: het overheidsbeleid controleren en wijzen op zwakheden en hiaten. Toch zullen wij blijven ons werk doen. Maar we kunnen hem geruststellen: eens hij de daad bij het woord voegt en het asielbeleid op orde kan stellen, zullen “vervelende” persberichten het aanzuigeffect niet meer bevorderen.