Vlaams Parlementslid en schepen in Aalst
Kruimelpad
Illegalen in reguliere opvangcentra?
Van de 70.000 asielzoekers die eind november vorig jaar op straat stonden, waren er zo’n 75% op dat ogenblik niet erkend. Nu elke asielzoeker – dankzij de extra tijdelijke opvangplaatsen die werden gecreëerd – een plaats kreeg toegewezen, wilde ik van Staatssecretaris Courard weten of en hoeveel illegalen er binnen de reguliere opvangcentra de plaats innemen van erkende vluchtelingen, zij voor wie de opvangplaatsen in de eerste plaats besteld zijn.
75% van de bewoners zijn asielzoekers met lopende aanvraag
Hierop antwoordde de Staatssecretaris mij dat 75% van de asielzoekers (74,4% volgens de officiële cijfers van Fedasil) die momenteel verblijven in reguliere opvangstructuren mensen zijn van wie het dossier nog wordt onderzocht, door DVZ, door het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatslozen (CGVS) of door de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RvV). De overige 25% zijn, aldus de Staatssecretaris, mensen die eveneens volkomen terecht in de opvangcentra verblijven.
Wie zijn de overige 25%?
8% van alle bewoners zijn mensen die reeds een verblijfstitel toegewezen kregen en tijdelijk recht hebben op opvang, dit gedurende 2 maanden. Dit zijn ondermeer erkende vluchtelingen, zij die vallen onder subsidiaire bescherming, geregulariseerden en personen waarvan de aanvraag tot medische regularisatie (op basis van art. 9ter van de opvangwet) werd goedgekeurd.
6% zijn uitgeprocedeerden, waarvan de tijd om beroep bij de RvV aan te tekenen nog loopt. Wettelijk gezien hebben zij in die tijd recht op materiële opvang. Asielzoekers van wie dergelijk beroep ontvankelijk wordt verklaard, hebben ook recht op opvang tot wanneer de uitspraak volgt; dit gaat over iets meer dan 1% van alle opgevangen asielzoekers.
Het aantal bewoners die een 2de aanvraag tot regularisatie indienden of verlenging van hun verblijf hebben aangevraagd bedraagt nog 5%. Verder verblijven er 3% uitgeprocedeerden - die momenteel ofwel hun vrijwillige terugkeer afwachten, ofwel wachten op een bevel tot uitwijzing - in asielcentra. Bij gebrek aan definitief uitwijzingsbevel hebben ze wettelijk nog steeds recht op materiële opvang tot wanneer het definitieve bevel volgt. En dan nog kunnen ze beroep aantekenen, en opnieuw worden opgevangen. Tot slot is iets minder dan 2% voorbehouden aan illegalen met minderjarige kinderen. Op basis van het K.B. van 24 juni 2004 hebben ook zij recht op opvang.
Opvangwet 12/01/2007 te soepel
Hieruit besluiten we dus dat - op enkele uitzonderingen na - alle bewoners opgevangen worden volgens de opvangwet van 12 januari 2007. Toch illustreren deze cijfers nog maar eens dat deze opvangwet nog altijd veel te soepel is: meervoudige asielzoekers, uitgeprocedeerden die wachten op een uitwijzingsbevel, illegalen met kinderen… Bij ons hebben zij allemaal recht op opvang.
Dit maakt dat in België 25% van de opvangplaatsen - die broodnodig zijn voor erekende vluchtelingen - wordt ingenomen door asielzoekers van wie de initiële asielprocedure is afgerond. In onze buurlanden daarentegen wordt er enkel opvang verschaft aan asielzoekers tijdens hun eerste asielprocedure.
Wetsvoorstel N-VA tot wijziging opvangwet weggestemd
Hoewel het wetsvoorstel tot herziening van de opvangwet dat N-VA eind november vorig jaar in de Kamer indiende werd weggestemd, blijkt onder meer uit deze cijfers dat het nodig blijft om te ijveren voor een aanpassing van deze wet. Wij willen nog steeds de materiële opvang voor asielzoekers beperken tot hun eerste asielaanvraag. Bovendien is het wenselijk dat de materiële opvang stopt als de asielzoeker in beroep is afgewezen (daar waar dit nu nog doorloopt tot wanneer de raad van State hierover in cassatie heeft beslist) en dat wie is afgewezen, enkel nog opvang krijgt als men instemt met een vrijwillige terugkeer naar zijn thuisland, dit met uitzondering van zwaar zieken en hoogzwangere vrouwen.
Blijvende noodzaak tot aanpassing wet
Samen met o. a. een versnelde procedure voor “oneigenlijke aanvragen” willen we verhinderen dat uitgeprocedeerden in de opvangcentra blijven, meervoudige aanvragen recht geven op opvang en illegale gezinnen opgevangen worden in plaats van aangespoord tot terugkeer. Enkel zo kunnen we voldoen aan onze humanitaire plicht en voorkomen dat erkende vluchtelingen in de kou blijven staan.